Πένθιμος πράος ουρανός

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 24 βΑντίς για όνειροΠένθιμος πράος ουρανός μες στο λιβάνιαναθρώσκουν παλαιές Μητέρες ορθές σαν κηροπήγιατυφεκιοφόροι νεοσύλλεκτοι σε ανάπαυσημικρά σκάμματα ορθογώνια, ραντιστήρια, νάρκισσοι.Σαν να 'μαι λέει, ο θάνατος ο ίδιος αλλ'ακόμη νέος αγένειος που μόλις ξεκινάκι ακούει πρώτη φορά μέσα στο θάμβος των κεριώντο «δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν».Οδυσσέας Ελύτης, «Ημερολόγιο Ενός Αθέατου Απριλίου» Εκδ. Ίκαρος,1984